یکی از بزرگتر ها داستانی می‌گفت که فردی در مسجدی مشغول عمل شنیعی بود. مومنی از کنارش رد می شد چون آن عمل شنیع را دید از شدت ناراحتی آب دهانی پرت کرد. فرد اول با لحنی حق به جانب عتاب کرد که: صبر کن کارم تمام شود تا نشانت بدهم جزای گ تف کردن در خانه خدا چیست!
چهل و یک سال پیش از این روزنامه اسرائیلی Ma'arive بر اساس گزارش مخدوشی از Jane's defense weekly چنین تیتر زد که:
פצצה אטומית של חומייני נכנסת לשלבי ייצור סופיים בסיוע גרמני
به این معنی که: بمب اتمی خمینی با کمک آلمان وارد مراحل نهایی تولید شده است.
حداقل چهل و یک سال، و اگر بعضی از تحلیل ها مانند آنچه در رمان سقوط ۷۹ پل اردمن در مورد دستیابی و استفاده شاه از بمب اتمی ذکر شده را نیز لحاظ کنیم بیش از نیم قرن است که دستیابی ایران به بمب اتمی مشغله ذهنی قدرت های غربی است و بعد از انقلاب با رویارویی های لفظی ایران با اسرائیل توجیهات سستی نیز برای نگرانی های خود به دست آورده اند.
اما بمب اتمی تا چه حد خطرناک است که چنین هراس مزمنی از آن وجود دارد؟
در هیروشیما تلفات ناشی از بمباران اتمی حدود یکصد و چهل هزار نفر و بی خانمان ها تا ۲۵۰ هزار نفر گزارش شده است، این ارقام در ناکازاکی هفتاد هزار و ۱۲۰ هزار نفر بوده است. در بمباران مشهور درسدن که یکی دیگر از شاهکار های متفقین در جنگ بین الملل بود حدود ۲۵ هزار نفر کشته و سیصد تا چهارصد هزار نفر بی خانمان شدند.
در جنگ اخیر غزه، حدود شصت هزار نفر کشته تا امروز ثبت شده است، دو و نیم میلیون بی خانمان شده اند.
اما در کنار این تبعات به آسیب های جدی بمب اتمی برای بازماندگان هم باید اشاره کرد که بسیاری تا سالها از تبعات بیماری های ناشی از مواجهه با رادیواکتیویته رنج برده اند.
در سوی دیگر در غزه حدود پانصد هزار نفر در مرز گرسنگی و چهارصد و هفتاد هزار نفر در سطح گرسنگی فاجعه بار قرار دارند که در این میان پنجاه و هفت هزار کودک هستند.
این فجایع بشری را باید در کنار اشغالگری بلندی جولان، کرانه باختری، تعرض به حریم ارضی و سماوی سوریه, لبنان و ایران عزیزمان بر شمرد.
در مجموع آنچه که اسرائیل در این سالها مرتکب شده است نه تنها از نظر ابعاد فاجعه انسانی دستکمی از تبعات یک بمباران اتمی نداشته است بلکه از بسیاری جهات فراتر نیز بوده است.
در جهانی که رئیس جمهور ایالات متحده وقتی می‌خواهد از بمباران فردو دفاع کند آنرا با بمباران اتمی ژاپن مقایسه می‌کند یعنی با این معادلات همین بمباران اتمی هم اگر توسط رهبران خودی انجام شود قابل توجیه خواهد بود. یعنی در اساس اصلأ مشکل دول غربی با اتمی شدن نیروی نظامی یک کشور خطرات انسانی آن نیست بلکه بهم خوردن تعادل نظام سلطه جهانی است.
خلاصه آنکه این نظام سلطه جهانی که می تواند چشم خود را بر گتوی غزه ببندد برای خود حریم قدسی ای تعریف کرده است که در آن آنچه که ممنوع است تف کردن روی زمین است نه انجام عمل شنیع!